|
Nou van dat uitslapen komt helemaal niets. Om kwart over zes ben ik wakker. Peter kan gelukkig nog wat doorslapen. Die heeft het harder nodig dan ik. Ik doe desnoods achterop wel een tukkie. Ik ben benieuwd wat deze dag weer gaat brengen. De voorlaatste rit naar Barstow.
Gotver, wat is het heet. Sorry voor de vloek. Maar het is ook zo ongenadig heet vandaag. 110 graden Fahrenheit ˜ 42 graden Celsius op de paal bij het benzinestation in Baker. De hele dag. Bah, je wordt er ziek van. Maar gelukkig waren er ook weer leuke dingen te melden. Vanmorgen vroeg (nou 10 uur) was het nog koel genoeg voor de motoren om over de Strip de stad uit te rijden. Dat is nog een heel gedoe, want er is erg veel verkeer en er zijn veel stoplichten op de 4 mijlen van de Stratosphere Tower tot het laatste hele grote hotel waar je de snelweg op duikt. Maar het was echt leuk om te doen. Ik heb een aantal foto’s en een aantal filmpjes gemaakt. Zo raakt de kaart wel erg gauw vol natuurlijk. Nog ongeveer 155 foto’s kan ik maken vandaag en morgen. Dat moet lukken. Het was leuk om daar met de motor te rijden. Dan de snelweg op. Op weg naar Mohave Desert en Devils Play Ground. De zon deed al snel heel erg zijn best. Zelfs de rijwind was heet. Het deed gewoon zeer aan je vel. De helm ging zover mogelijk dicht zonder dood te gaan en de handschoenen bleven aan. De motor van Horst moet sinds gisteren steeds worden aangeduwd. Dat is geen goed teken. We gaan langs de snelweg ergens diesel tanken voor de auto. Want dat hebben ze niet overal. Gelijk maar weer even drinken en eten. Er was nog wat koek over van het ontbijt. Wegspoelen met lauw water. Dan gaan we de Mohave Desert in. Van mij had dat niet gehoeven. Aan beide zijden van de weg cactussen zo groot als bomen en verder niets dan ongelooflijke hitte. In een klein plaatsje stoppen we om te drinken. Peter Berends en René ruilen weer van plaats. We gaan allemaal individueel de 35 mijlen naar Baker rijden waar we bij het benzinestation (welke van de 4?) verzamelen. René gaat als eerste op de motor weg om ons daar op te vangen. Er volgen er al snel meer. Vraagt Peter Berends aan ons of we achter René aan willen rijden, want hij heeft de autosleutels nog in zijn zak. Met een vaartje van 80 mijlen = 140 kilometer volgens de teller racen we de weg af. Dat geeft wel een koeler zijwindje, heerlijk. Na ongeveer 10 mijlen hebben we René ingehaald. Hij schrikt zich een hartverzakking als hij ons plots naast zich ziet. Hij gaat terug en wij gaan de mensen opvangen voor hem. We worden ingehaald door Johan en Marjolein (die het pompstation rechts van de weg kiezen), Gert en Koos en Meinke. Bij het pompstation parkeren ze onder een bordje met de tekst dat je daar absoluut nooit mag parkeren. Lekker handig. Het zal de hitte wel zijn. Peter van der Meer blijft bij zijn motor langs de weg staan om de rest op te vangen. Ik breng hem een middelgrote cola met veel ijs om lekker af te koelen. Als iedereen er is, eten we allemaal een snack. Het grote gevaar dreigt. Te weinig eten en drinken. Sommige mensen moeten gedwongen worden om te eten en veel te drinken. We nemen een banaan en zoute chips en cashewnoten. Je moet toch wat als je geen trek hebt. Verder gaat het weer. Nog 60 mijlen naar Barstow en het spookstadje. Na ongeveer 20 mijlen gaat bij iedereen het licht uit van de hitte. Stoptijd. Waar we stoppen om te drinken, hangt een buitendouche speciaal voor motorrijders. De meeste mannen springen er met kleren en al onder. Helemaal zeiknat later ze zich regenen. De meeste dames doen alleen hun hoofd. Foto’s gemaakt. Later houden er nog 2 hun helmen er onder om die ook nat te laten worden. Het was een prachtig schouwspel. Vanwege de hitte gaan de Duitse mevrouw, Ginny van Theo en Marjolein met de auto mee. Marjan was ook graag mee gegaan, maar er is maar plaats voor drie. Pech. We gaan niet meer naar het spookstadje, maar gelijk naar het hotel. Het is veel te heet. De koude douche heeft iedereen goed gedaan. We redden de laatste 36 mijlen in één keer. Borrel, afladen, kamernummer. Als ik met Peter de koffers ga halen, kom ik Horst tegen. Hij heeft zijn kamerdeur dicht getrokken met de kaartjes nog in de kamer. Ik bied aan om hem even te helpen bij de balie. Graag. Denny’s is 1 mijl verderop in de straat. Steaks!!! |